ویروس زامبی که امروز و دیروز در سایت های خبری انتشار داده شده آیا واقیعت دارد؟ که این سوال هولناک بسیاری از ملت جهان را به استرس دوباره بعد ویروس کرونا منجر کرده است. به گزارش سایت خبری کافه راهنما با بررسی های مختلف از سایت های داخلی و خارجی خبر ویروس زانبی یک شایع است و منبع درست حسابی برای این موضوع تا به امروز درج نشده. پس با اعصاب و روحیه خود بازی نکنید این یک خبر شایعه پراکنی برای نگران کردن کل ملت دنیا است تا دوباره به ضرب المثل از آب گل آلود ماهی بگیرن.
زامبی های واقعی کدامند؟
زامبی ها به چهره های اصلی فرهنگ عامه تبدیل شده اند و آخرالزمان زامبی ها نمادی است که در بسیاری از کتاب ها، فیلم ها و سریال های تلویزیونی دیده می شود. اما آیا موارد واقعی و واقعی زامبییسم در طبیعت وجود دارد؟ این ویژگی ویژه را بخوانید تا متوجه شوید.
زامبی. مرده متحرک. اجساد زنده شده مردگان
هر چه نامشان را انتخاب کنید، این اجساد که از قبر بلند می‌شوند تا در جهان راه بروند و ساکنان آن را وحشتناک – و گاهی اوقات آلوده کنند – یکی از هیولاهای برتر در فرهنگ عامه هستند.
کلمه زامبی – که در اصل به صورت زامبی نوشته می شد – اولین بار در دهه 1800 وارد زبان انگلیسی شد، زمانی که شاعر رابرت ساوتی در تاریخ برزیل خود از آن یاد کرد .
بر اساس فرهنگ لغت مریام-وبستر ، این کلمه از کلمه کریول لوئیزیانا یا کریول هائیتی zonbi گرفته شده است و شبیه اصطلاح کیمبوندوی nzúmbe است که به معنای روح است.
این کلمه به موجوداتی از فولکلور هائیتی اطلاق می شود که در منشأ خود کمی بیشتر از ارواح فولکلور غربی بودند.
با این حال، کم کم، این مفهوم تکامل یافت تا به شخصی اشاره کند که توسط یک پزشک جادوگر بی فکر می شود، در حالی که هنوز متحرک است وارد حالت مرگ مانند می شود و بنابراین برده جادوگر می شود.
امروزه، مردم از کلمه “زامبی” بسیار بیشتر – اغلب به صورت استعاری – برای اشاره به هر کسی یا هر چیزی که بی‌تفاوت جلوه می‌کند، به آرامی حرکت می‌کند و آگاهی کمی از محیط اطراف خود نشان می‌دهد، استفاده می‌کنند.
اما آیا زامبی‌ها یا موجودات زامبی‌مانند واقعاً در طبیعت وجود دارند، و اگر چنین است، چه هستند و چگونه وارد این حالت «نامرگ» می‌شوند؟ و آیا انسان ها می توانند زامبی مانند شوند؟ در این ویژگی خاص به بررسی می پردازیم.
1. مورچه های زامبی
Ophiocordyceps یک سرده قارچ است که بیش از 200 گونه دارد و قارچ شناسان هنوز در حال شمارش هستند. بسیاری از گونه های قارچ می توانند خطرناک باشند، اغلب به این دلیل که برای حیوانات سمی هستند، اما یک چیز خاص وجود دارد که Ophiocordyceps را به ویژه ترسناک می کند.
این گونه از قارچ ها حشرات مختلف را از طریق هاگ خود “هدف” می کنند و آنها را آلوده می کنند. پس از وقوع عفونت، قارچ انگلی کنترل ذهن حشره را به دست می‌گیرد و رفتار آن را تغییر می‌دهد تا احتمال انتشار هاگ‌های قارچ بیشتر شود.
Ophiocordyceps از حشراتی که به آنها متصل می شوند “تغذیه” می کنند و تا زمانی که حشرات می میرند به داخل و خارج از بدن آنها رشد می کنند.
یکی از این گونه ها، Ophiocordyceps unilateralis sensu lato ، به طور خاص مورچه های نجار ( Camponotus castaneus )، بومی آمریکای شمالی را آلوده، کنترل و می کشد .
هنگامی که Ophiocordyceps unilateralis مورچه های نجار را آلوده می کند، آنها را به زامبی تبدیل می کند . مورچه ها مجبور می شوند به بالای پوشش گیاهی مرتفع صعود کنند، جایی که چسبیده می مانند و می میرند. ارتفاع زیاد به قارچ اجازه می دهد تا رشد کند و بعداً هاگ آن را به طور گسترده پخش کند.
محققان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا (پن ایالت) دریافتند که O. unilateralis کنترل کامل تارهای عضلانی مورچه ها را به دست می گیرد و آنها را مجبور می کند همانطور که “می خواهد” حرکت کنند.
دیوید هیوز، استادیار حشره شناسی و زیست شناسی در ایالت پن می گوید : «ما دریافتیم که درصد بالایی از سلول های میزبان سلول های قارچی هستند .
2. عنکبوت زامبی
سال گذشته، فیلیپ فرناندز-فورنیه جانورشناس – از دانشگاه بریتیش کلمبیا در ونکوور، کانادا – و همکارانش به کشف وحشتناکی در آمازون اکوادور دست یافتند.
آنها یافتمنبع مورد اعتمادیک گونه ناشناخته قبلاً از زنبور Zatypota می تواند عنکبوت های گونه Anelosimus eximius را به حدی دستکاری کند که محققان قبلاً هرگز در طبیعت شاهد آن نبوده اند.
عنکبوت های A. eximius حیواناتی اجتماعی هستند که ترجیح می دهند در گروه بمانند و هرگز خیلی از مستعمرات خود دور نشوند.
اما فرناندز-فورنیه و تیم متوجه شدند که اعضای این گونه آلوده به لارو Zatypota رفتار عجیبی از خود نشان می‌دهند و کلنی خود را رها می‌کنند تا در مکان‌های دورافتاده، تارهای پیچیده و پیله‌مانند ببافند.
هنگامی که محققان این “پیله” مصنوعی را باز کردند، متوجه شدند که لارو Zatypota در داخل آنها رشد می کند.
تحقیقات بیشتر رشته‌ای از وقایع وحشتناک را ارائه کرد. زنبورهای Zatypota روی شکم عنکبوت A. eximius تخم می گذارند. هنگامی که تخم از تخم بیرون می آید و لارو زنبور بیرون می آید، شروع به تغذیه از عنکبوت می کند و شروع به کنترل بدن آن می کند.
هنگامی که لارو کنترل کامل میزبان خود را به دست آورد، آن را به موجودی زامبی مانند تبدیل می کند که مجبور است از جفت خود دور شود و لانه پیله مانندی را بچرخاند که به لارو اجازه می دهد تا به زنبور بالغ رشد کند.
با این حال، لارو زنبور قبل از ورود به “پیله” جدید خود، ابتدا “کار” خود را با بلعیدن میزبان خود به پایان می رساند.
فرناندز-فورنیه می‌گوید: «زنبورهایی که رفتار عنکبوت‌ها را دستکاری می‌کنند قبلاً مشاهده شده بود، اما نه در سطح پیچیده‌ای مثل این» .
[ T]این اصلاح رفتار بسیار سخت است. زنبور به طور کامل رفتار و مغز عنکبوت را ربوده و او را وادار به کاری می کند که هرگز انجام نمی دهد، مانند ترک لانه و چرخاندن ساختاری کاملاً متفاوت. این برای این عنکبوت های کوچک بسیار خطرناک است.»
فیلیپ فرناندز-فورنیه
3. ویروس زنده شده
احیای انسان‌ها یا حداقل موجوداتی شبیه انسان، مانند فرانکنشتاین اثر مری شلی یا «هربرت وست: احیاگر» اثر اچ‌پی لاوکرافت، تصوری است که توجه نویسندگان، فیلم‌سازان و البته دانشمندان را در طول اعصار برانگیخته است. .
اما در حالی که احیای انسان‌های مرده ممکن است هنوز در برنامه‌های نژاد ما نباشد، احیای دیگر موجودات زنده است. وقتی فکر می کنیم که آن موجودات… ویروس هستند، این می تواند به ویژه ناراحت کننده باشد.
در سال 2014، محققان مرکز ملی د لا رچرش علمی در دانشگاه اکس مارسی در فرانسه یک ارگانیسم شگفت‌انگیز را از یخ‌های همیشگی سیبری بیرون آوردند: یک ویروس به اصطلاح غول‌پیکر، حدود 30000 سال قدمت، که آن را پیتوویروس sibericum نامیدند .
ویروس های غول پیکر به این دلیل نامیده می شوند که اگرچه کوچک هستند اما به راحتی زیر میکروسکوپ قابل مشاهده هستند. اما چیز دیگری وجود دارد که P. sibericum را از هم جدا می کند. این یک ویروس DNA است که حاوی تعداد زیادی ژن است – به طور دقیق، تا 500 ژن.
این در تضاد کامل با سایر ویروس‌های DNA است، مانند ویروس نقص ایمنی انسانی ( HIV )، که در مجموع تنها حاوی حدود 12 ژن است.
محققانی که P. sibericum را کشف کردند، توضیح می‌دهند که اندازه ویروس‌های غول‌پیکر و همچنین این واقعیت که حاوی چنین مقدار زیادی DNA هستند، می‌تواند آنها را بسیار خطرناک کند، زیرا آنها می‌توانند برای مدت بسیار طولانی در اطراف بمانند.
دو تن از کاشفان ویروس، ژان میشل کلاوری و شانتال آبرگل، در مصاحبه‌ای با نشنال جئوگرافیک توضیح می‌دهند: «در میان ویروس‌های شناخته شده، ویروس‌های غول‌پیکر بسیار سخت هستند، تقریباً غیرممکن است که باز شوند .
آنها می افزایند: «محیط های خاص مانند رسوبات اعماق اقیانوس و منجمد دائمی، نگهدارنده بسیار خوبی از میکروب ها [و ویروس ها] هستند، زیرا سرد، بدون اکسیژن [بدون اکسیژن] و […] تاریک هستند.
وقتی P. sibericum زنده شد، فقط آمیب ها – موجودات تک سلولی قدیمی – را آلوده کرد، اما خوشبختانه نه انسان ها یا حیوانات دیگر. با این حال Claverie و Abergel هشدار می دهند که ممکن است ویروس های غول پیکر مشابهی در داخل منجمد دائمی دفن شده باشند که می تواند برای انسان خطرناک باشد.
اگرچه آنها تاکنون به طور ایمن مهار شده‌اند، گرمای جهانی و اقدامات انسانی می‌تواند باعث ظهور مجدد و زنده شدن آنها شود، که ممکن است تهدیدات ناشناخته‌ای برای سلامتی ایجاد کند.
استخراج معدن و حفاری به معنای […] حفاری در میان این لایه‌های باستانی برای اولین بار در میلیون‌ها سال است. اگر [ویروس‌های] زنده هنوز وجود دارند، این دستور العمل خوبی برای فاجعه است.»
ژان میشل کلاوری و شانتال آبرگل
4. گیاهان زامبی
همچنین، در سال 2014، محققان مرکز جان اینس در نورویچ، بریتانیا، دریافتند که باکتری‌های خاصی که به نام « فیتوپلاسما » شناخته می‌شوند ، برخی گیاهان را به «زامبی» تبدیل می‌کنند.
باکتری ها – که حشرات منتشر می کنند – گیاهانی مانند گلدن میله ها که گل های زرد دارند را آلوده می کنند. عفونت باعث می‌شود که میله‌های طلایی به جای شکوفه‌های معمول، ضخامت‌های برگ‌مانند را از بین ببرند.
این رشدهای برگ مانند حشرات بیشتری را جذب می کنند، که به باکتری اجازه می دهد تا به طور گسترده “سفر” کند و گیاهان دیگر را آلوده کند.
در حالی که این دگرگونی باعث مرگ گیاه نمی شود، محققان مجذوب این هستند که چگونه فیتوپلاسما می تواند “اراده” این میزبان را برای رشد عناصری که برای گسترش و رشد نیاز دارند خم کند.
پروفسور گونتر تایسن از دانشگاه فردریش شیلر ینا در آلمان، یکی از محققانی که فعالیت فیتوپلاسما را از نزدیک مطالعه کرده است ، می گوید: «حشرات باکتری ها را منتقل می کنند، به اصطلاح فیتوپلاسما، که چرخه زندگی گیاهان را از بین می برد.
« این گیاهان به مردگان زنده تبدیل می شوند. در نهایت، آنها فقط به گسترش باکتری ها کمک می کنند.
پروفسور Günter Theißen
5. انسان زامبی؟
اما آیا انسان ها نیز می توانند به زامبی تبدیل شوند؟ در دهه 1990، دکتر Chavannes Douyon و پروفسور Roland Littlewood تصمیم گرفتند بررسی کنند که آیا زامبی های هائیتی – انسان های زنده شده، اما بی فکر – یک امکان واقعی هستند یا خیر.
در سال 1997، این دو مقاله مطالعاتی خود را در لانستمنبع مورد اعتماد که در آن آنها موارد سه نفر از هائیتی را که جوامع آنها را زامبی تشخیص داده بودند، تجزیه و تحلیل کردند.
یکی زنی 30 ساله بود که ظاهراً پس از مریض شدن به سرعت فوت کرده بود. خانواده او 3 سال پس از این رویداد او را به عنوان یک “زامبی” در حال راه رفتن تشخیص دادند. یکی دیگر مرد جوانی بود که در 18 سالگی “مرد” و پس از 18 سال دیگر در یک جنگ خروس دوباره ظاهر شد.
مطالعه موردی نهایی مربوط به زن دیگری بود که در 18 سالگی “مرده” بود اما 13 سال پس از این رویداد دوباره به عنوان یک زامبی مشاهده شد.
دکتر دویون و پروفسور لیتل وود سه “زامبی” را بررسی کردند و دریافتند که آنها قربانی یک طلسم شیطانی نشده اند. در عوض، دلایل پزشکی می تواند زامبی شدن آنها را توضیح دهد.
اولین “زامبی” مبتلا به اسکیزوفرنی کاتاتونیک بود ، یک بیماری نادر که باعث می‌شود فرد طوری رفتار کند که انگار در حال راه رفتن است. نفر دوم آسیب مغزی را تجربه کرده بود، و همچنین صرع داشت ، در حالی که به نظر می رسید نفر سوم صرفاً دارای ناتوانی یادگیری است.
محققان در مقاله خود می نویسند: «افراد مبتلا به بیماری اسکیزوفرنی مزمن، آسیب مغزی یا ناتوانی یادگیری به طور غیرمعمول با سرگردانی در هائیتی مواجه می شوند، و به ویژه به احتمال زیاد به عنوان فاقد اراده و حافظه که از ویژگی های یک زامبی است، شناسایی می شوند. کاغذ.
اما یک اختلال روانپزشکی خاص به نام سندرم کوتارد نیز وجود دارد که می تواند باعث شود افراد مانند زامبی ها رفتار کنند. این به این دلیل است که آنها در این توهم هستند که مرده یا در حال تجزیه هستند.
هنوز مشخص نیست که این وضعیت چقدر شایع است، اما تحقیقات نشان می دهد که این یک اتفاق نادر است . با این وجود، موارد مستند افراد مبتلا به سندرم کوتارد ناراحت کننده است.
یک مطالعه موردیمنبع مورد اعتماد وضعیت زنی 53 ساله را گزارش می‌دهد که «شکایت می‌کرد که مرده، بوی گوشت گندیده می‌داد و می‌خواست او را به سردخانه ببرند تا در کنار افراد مرده باشد».
یکی دیگرمنبع مورد اعتماد از مردی 65 ساله صحبت می کند که این باور را پیدا کرده بود که اعضای بدنش – از جمله مغزش – از کار افتاده اند، و حتی خانه ای که در آن زندگی می کرد به آرامی اما پیوسته در حال فروپاشی است.
این مرد در مقطعی اقدام به خودکشی کرد. محققان گزارش می‌دهند که «یادداشت خودکشی نشان می‌دهد که او می‌خواست خود را بکشد زیرا می‌ترسید که یک عفونت مرگبار را به روستاییان منتقل کند که در نتیجه ممکن است از سرطان رنج ببرند .»
آیا چنین مواردی به این معنی است که زامبی ها به نوعی واقعی هستند، یا همان طور که شیفتگی ما به شکل زامبی در فرهنگ عامه و فولکلور، صرفاً نشان دهنده رابطه ناآرام ما با مرگ است ؟ تصمیم گیری را به عهده شما می گذاریم.
